We worden vanmorgen wakker met een zonnetje. Dat ziet er toch anders uit dan de regen van gisteren. We zijn vergeten om wat te halen voor het ontbijt, gelukkig liggen er op de kamer wat granenkoeken. Ook hebben we nog wat jus d'orange, dus dat wordt het ontbijt. Walter zet nog even de foto's bij het verslag van gisteren, Wifi is vanochtend een stuk beter dan gisteren. En dan weer naar de auto om op pad te gaan. Toen we auto stonden, kwam een vrouw vragen hoe onze overnachting was geweest, of de kamer schoon was. Zij had aan de overkant overnacht en vergeleek dit met het Bates-hotel :) Niet echt een aanrader dus.

Vlakbij ons motel was de Hat Creek Historic Ranch, hier zijn we 2 jaar geleden geweest om het openluchtmuseum te bezoeken. Nu zijn we er gestopt om een kop koffie te drinken. En daarna weer verder op pad, eerst een stuk via de Transcanadian Highway, dan Highway 99 en tenslotte nog een stukje van de Sea-to-Sky Highway.

Onze eerste stop was bij Marble Canyon Provincial Park. Het is gebied van de First People, dat zie je overal aangegeven staan. Marble Canyon ligt in een brede, kalkstenen ravijn. Er zijn 3 meren, Turquoise Lake en Crown Lake liggen naast elkaar, een stukje verder ligt Pavilion Lake. In dit laatste meer bevinden zich zeldzame koraalachtige opeenhopingen van afzettingsgesteente. Enkele hiervan zijn vier meter hoog en wel 11.000 jaar oud.

Helaas kunnen we hier niet vlakbij komen, er wonen mensen langs het meer en alle kleine weggetjes zijn privé bezit. De verweerde pieken, bekroond door de opmerkelijke Chimney Rock, hebben het uiterlijk van een afbrokkelende kasteelmuur. Deze kloof was ooit onderdeel van een Pacifische eilandengroep, waarvan een ander deel in de noordwestelijke hoek van de provincie ligt. Een waterval aan de andere kant van het toepasselijk genaamde Turquoise Lake herinnert je aan de kracht van de elementen om uiteindelijk alles te verslijten. Tussen Crown Lake en Turquoise Lake is wel een stopplaats. We lopen langs de waterkant van Crown Lake naar Turquoise Lake. Ik dacht de we ook naar de waterval konden wandelen maar dat was helaas niet zo. In het verleden is hier wel een pad geweest, dat zagen we wel maar het bruggetje om daar te komen was helemaal kapot. Ook konden we vanaf de kant waar we stonden geen waterval zien. Ondanks dat was het toch een prachtige omgeving.

Daarna reden we verder, toch nog steeds door een prairie landschap. Diep onder ons in een kloof zien we de Fraser River, niet blauw maar bruin van kleur. Heel in de verte zie ik 2 herten, maar dat is dan ook al het wild wat we zien, uitgezonderd de vele vogels. We stoppen regelmatig voor foto's. Langzaam verandert het landschap weer, de bomen komen terug, sommige al met prachtige herfstkleuren.

We stoppen bij Stenton Lake, hier is ook een flinke dam. Ik wilde hier een wandeling naar een uitzichtpunt maken. Helaas hebben we het begin van de trail niet kunnen vinden, volgens de navigatie zouden we een steil, smal grindpad naar beneden moeten volgen maar dat durfden we geen van beide aan.

De tocht gaat verder langs de Cayoosh Creek, een werkelijk prachtige tocht. Slingerachtige weg door bergen en bossen. We stoppen bij de Cayoosh Creek Campground, deze is verlaten maar we nemen hier wel prachtige foto's van de rivier. Ook staan er toiletten, weer een pot boven een diep gat in de grond maar als je echt moet plassen is dat prima. In de auto eten we een lunchreep en dan rijden we weer verder.

Helaas begint het rond 14 uur dan toch te regenen, dit hadden we ook al wel verwacht gezien de weersvoorspellingen. De wandeling naar Nairn Falls slaan we dan ook maar over, de regen komt met bakken uit de hemel. Wel stoppen we even in Pemberton om de benen te strekken en meteen wat boodschappen te doen voor het ontbijt morgenochtend. We komen rond 15 uur in ons hotel aan, de kamer is nog niet klaar maar we mogen alvast wel de auto in de ondergrondse garage zetten. Dan alvast maar wat door het gezellige Whistler slenteren, al is dat met de regen ook een stuk minder gezellig. Wel mooie winkels met vooral veel wintersportkleding.

Whistler is een resortstadje dat vooral bekend is vanwege een van de grootste skigebieden van Noord-Amerika: Whistler-Blackcomb. In de zomer kun je er goed wandelen, fietsen, golfen en genieten in de spa's. Rond Whistler liggen verschillende meertjes met zandstranden. Vergeet vooral niet een rit te maken met de Peak-to-Peak Gondola, een gondel tussen de twee hoge bergtoppen.

Whistler ontstond in 1914 met de bouw van Rainbow Logde en de aanleg van de Pacific Eastern Railway. De spoorlijn verbond de vallei met de buitenwereld. Het plaatsje dat ontstond kreeg de naam Alta Lake, vernoemd naar het meer dat in de buurt ligt. Vanwege het geluid van de marmotten die er leefden, werd de plaats door kolonisten omgedoopt tot Whistler – 'to whistle' betekent fluiten. Langzaam maar zeker werd Whistler een centrum voor bos- en mijnbouw. Vanaf de jaren vijftig van de twintigste eeuw werden er in de vallei bovendien steeds meer lodges gebouwd. De zomer was lange tijd hét toeristenseizoen. Veel bezoekers kwamen er om te vissen. Vanaf 1965 begon de ontwikkeling van het skigebied, met onder andere de aanleg van skiliften op Whistler Mountain, één van de twee bergen bij de stad. Deze berg kreeg toen een naam Garibaldi Whistler Mountain. Vanwege het succes van Whistler als skibestemming, begon men een aantal jaar later met de exploitatie van Blackcomb Mountain, de tweede berg nabij Whistler. In 1992 werd het skigebied voor het eerst (en zeker niet voor het laatst) gekozen als beste skibestemming in Noord-Amerika. Dit leidde er onder andere toe dat Whistler in 2002 samen met Vancouver werd voorgedragen als stad waar in 2010 de Winterspelen en Paralympics gehouden konden worden. In 2003 winnen ze die bid en de rest is geschiedenis. Whistler Creekside was in 2010 de plaats van het alpineskiën, in Whistler Olympic Park vonden het langlaufen, schansspringen en de biatlon plaats en het Whistler Sliding Centre was het toneel van de bobsleeërs, skeletonners en rodelaars.

Rond 16 uur zijn we terug bij Summit Lodge Boutique Hotel. We krijgen een prachtige ruime kamer met keukentje, eettafel en zithoek. Balkonnetje met uitzicht op zwembad en hot tub. In de avond gaan we eten bij 21 Kitchen & Bar. Een leuk restaurant waar we 2 jaar geleden ook zijn geweest. Terug op de kamer besluiten we om voor morgen toch een Zipline tour te reserveren, de weersvooruitzichten zijn dan een stuk beter. Lijkt me heel leuk maar ook heel spannend, we gaan het zien.