Gisteravond en vannacht heeft het flink geregend. Waar hier regen valt, valt er in de bergen dus sneeuw. We zien vanmorgen dan ook op veel bergtoppen sneeuw liggen, erg mooi om te zien. Het weer gaat vandaag echt alle kanten op, regen, zon, mist door laaghangende bewolking. We zien het allemaal.

Eerst maar eens ontbijten in onze cabin en daarna op pad. We bezoeken vandaag Yoho National Park. Yoho NP bestaat sinds 1886 en ligt net over de grens met British Columbia langs de Trans Canada Highway. Yoho wordt aan de zuidkant begrensd door Kootenay NP en aan de westelijke zijde door Banff NP. Yoho heeft torenhoge rotswanden, spectaculaire watervallen en 28 toppen van meer dan 3000 meter hoog. De naam ‘Yoho’ is afkomstig uit het Cree en betekent ontzag en verwondering.

Yoho National Park heeft een oppervlakte van 1.313 vierkante kilometer. Daarmee is dit het kleinste van de vier aaneengesloten nationale parken in de regio. Yoho National Park maakt deel uit van de overkoepelende naam Canadian Rocky Mountains Parks. Door de westelijke ligging ten opzichte van de Continental Divide krijgt het park vrij veel neerslag te verwerken.

We beginnen ons bezoek bij Emerald Lake. Hier zijn we 2 jaar geleden ook geweest maar het meer is zo mooi dat we het graag nog een keer bezoeken. We zijn er vroeg op de ochtend, gelukkig is het nog niet zo druk. Wel komt er tegelijk met ons een bus aanrijden met Belgische en Nederlandse toeristen, zij krijgen een kwartier voordat de bus weer vertrekt. Dat vind ik zo jammer, je hebt dan alleen tijd voor een foto en verder niets. De reizigers van gisteren waren avonturiers die op zoek waren naar het buitengewone en dat is precies wat de legendarische gids Tom Wilson vond toen hij voor het eerst struikelde over dit kleine juweeltje van een meer - beroemd om zijn jadekleurige wateren - in 1882 tijdens de aanleg van de Canadian Pacific Railway. Emerald Lake is een van de meest populaire meren van de Rocky Mountains in Canada. De smaragdgroen-blauwe kleur is werkelijk betoverend, zeker onder een zonnige, blauwe hemel. Helaas was dat vandaag niet het geval.

We maken een makkelijke, vlakke wandeling van ongeveer 5 km rond het meer. Bijzonder is dat de westkant vooral droog is, en de oostkant juist nat. Dat is goed te zien aan de dichtheid van de vegetatie en de soort vegetatie. Aan de droge kant subalpine fir, lodgepole pine en white spruce; aan de natte kant lijkt het meer op een regenwoud, met western red cedars en verschillende soorten firs en subalpine firs. Wij beginnen aan de oostkant. Het is hier inderdaad nat. We lopen door modder, over boomwortels en moeten soms echt de juiste weg zoeken. Maar het is wel ontzettend mooi. Gelukkig is het ook nog rustig, al komen we natuurlijk altijd medewandelaars tegen. Je ziet dat de herfstkleuren langzaam gaan beginnen, de blaadjes worden al geel.

Na onze hike lunchen we bij Cilantro Cafe. Ik heb een lekkere aardappel/curry soep en Walter neemt Poutine, een typisch Canadees gerecht. Daarna lopen we terug naar de auto en verlaten dit mooie stukje natuur.

De volgende stop is bij Natural Bridge. Natural Bridge is een rotsformatie in de Kicking Horse River. De rotsen zijn zo gevormd dat ze een natuurlijke brug over de rivier vormen, waardoor je van de ene naar de andere kant van de rivier kan lopen. Hier kan je goed zien met welke kracht de Kicking Horse River onophoudelijk op de rotsen beukt en hierdoor een brug heeft doen ontstaan. De Kicking Horse River heeft een ongewone blauwtint die wordt veroorzaakt door licht dat reflecteert op zeer fijngemalen rots deeltjes in de rivier. De Natural Bridge is gemaakt van kalksteen dat door de jaren heen is geërodeerd door de Kicking Horse River. Het is geen erg grote brug en in feite meer blok dan brugachtig maar het is zeker een bezoek waard. We maken hier wat foto's en vervolgen onze weg.

De laatste stop van vandaag is Wapta Falls. Wapta betekent ‘stromend water’ in het Cree. De waterval is even breed als de Kicking Horse River (150 meter) en doet daarmee denken aan de Niagara Falls. Het water stort dertig meter omlaag, in de bruisende en krachtige stroom van de Kicking Horse-rivier. De wandeling naar de Wapta Falls is een populaire wandeling, dus het wandelpad is breed en goed begaanbaar. Het is er dan ook best druk. Om bij de parkeerplaats te komen, moeten we een 3 km over een grindpad rijden met ontzettend veel kuilen vol met plassen water. Je ziet hier ook RV's doorheen rijden, zij schudden helemaal op en neer. Ik had deze weg niet gereden met een camper. Het eerste stuk van de wandeling loopt vlak en door zeer mooie ongerepte natuur. Daarna klimmen we een stukje omhoog waar je bij het uitzichtpunt op de Wapta Falls aankomt. Je kan een stuk af dalen over een wandelpad aan het eind van het uitzichtpunt, Walter gaat hier niet mee naartoe maar ik loop nog even door. Hier heb ik een prachtig uitzicht over de spectaculaire Wapta Falls. Ik zou nog verder naar beneden kunnen wandelen om bij nog een uitzichtpunt te komen waar je ook echt uitzicht hebt over de Kicking Horse River, maar dat durf ik niet aan. Ik weet niet hoe lang dat nog lopen is en hoe steil het dalen is. Walter staat tenslotte ook op mij te wachten. In het totaal hebben we toch weer ruim 4,5 km gelopen met een hoogteverschil van 100 meter.

Daarna rijden we terug naar Golden. Walter wil bij de golfbaan langsgaan om te kijken of we een greenfee kunnen boeken en clubs kunnen huren. Dat is geen probleem, we hebben dan ook een greenfee voor morgenochtend geboekt. De man die ons hielp, had in Den Haag gewoond, hij sprak dan ook een klein beetje Nederlands, heel leuk. Nog even voor mezelf een leuk golfshirt gekocht, alles was tenslotte 50% korting.

Omdat we nog wat boodschappen moesten doen voor het ontbijt en ook moesten tanken, zijn we het centrum van Golden binnengereden. Het was ondertussen al over vijven, dus besloten we om meteen maar wat te eten voordat we terug zouden rijden naar onze cabin. We hebben erg leuk en lekker gegeten bij The Wolf's Den. We namen nachos als voorgerecht en wilden daarna een hamburger nemen. Maar de man die ons hielp zei dat het erg grote porties waren, hij adviseerde om 1 hamburger te bestellen en deze te delen. Het is maar goed dat we dat gedaan hebben, want de porties waren inderdaad enorm. Maar heel lekker gegeten, we hebben dan ook maar meteen een tafel geboekt voor komende zondag. Nu lekker uitrusten in onze cabin.