Vanmorgen zijn we rond 8 uur vertrokken richting Schiphol. Het was gelukkig niet druk, dus we waren zo ingecheckt. Onze vlucht richting Calgary vertrok om 12.45 uur.

De vlucht ging zeer voorspoedig, na 8.30 uur vliegen landen we in Canada. Op dat moment was de plaatselijke tijd 13.30 uur. Op het vliegveld in Calgary was het ontzettend rustig, we waren dan ook snel door alle controles heen. Even wachten op de koffers, altijd fijn als die ook goed aankomen, en daarna door naar de Rental Cars. We hebben een vrij nieuwe Ford Escape, prima auto voor onze reis.

En toen richting Canmore. Een prachtige tocht richting de bergen, met een zonnetje en rond de 20 graden.

Rond 16 uur kwamen we bij ons hotel aan, Falcon Crest Lodge. Het hotel ligt wel verder weg van het centrum dan ik had gedacht, maar we hebben een prachtige ruime kamer. Aparte slaapkamer, woonkamer met eethoek en volledige keuken. En een balkon met barbecue. Helemaal niet verkeerd.

Nadat we de koffers naar boven hebben gebracht, gaan we eerst boodschappen voor het ontbijt en de lunch doen bij de Safeway. Een prachtige winkel, ook met veel vers gemaakte warme maaltijden, daar gaan we zeker een keer gebruik van maken.

Daarna doorgereden naar het centrum, het was al later dan we hadden verwacht en Walter had om 17.45 uur een tafel gereserveerd bij Murietta's. Lekker gegeten met een goede fles Italiaanse wijn, wat wil je nog meer.

Canmore is een leuk plaatsje met volop winkels en restaurantjes. Het was ook heel druk op straat, veel winkels waren ook in de avond nog open. Op een pleintje trad een band op, echt heel gezellig.

De geschiedenis van Canmore gaat terug naar de 19e eeuw. In 1884 kreeg de stad zijn naam door Donald A. Smith, werknemer van de CPR, ook wel de Canadian Pacific Railway. De stad lag op het moment ideaal voor de vertakking van de Canadese spoorwegen. Ook kwam men erachter dat er in het gebied rondom Canmore veel mineralen te vinden zijn. In 1886 gaf koningin Victoria toestemming voor het bouwen van mijnen en in 1887 werd de eerste mijn gerealiseerd. Er kwamen veel arbeiders naar Canmore en aan het eind van de 19e eeuw telde het dorp meer dan 3000 inwoners. Er was een volledig dorp ontstaan met winkels, een school en een kerk waar mijnwerkers en hun families woonden. In de loop van de jaren heeft Canmore zich ontwikkeld tot een belangrijke speler in de mijnenindustrie in zuidelijk Alberta. Op 13 juli 1979 sloot Canmore Ltd haar deuren, dat betekende het einde van het mijnentijdperk voor Canmore. 120 mijnwerkers kwamen zonder werk te zitten, maar er werd al snel aangekondigd dat de Olympische Winterspelen van 1988 in Calgary en Canmore worden gehouden. Tijdens de Olympische Winterspelen van 1988 was Canmore een wedstrijdlocatie waar langlauf- en biatlonwedstrijden werden gehouden bij het Canmore Nordic Centre Provincial Park. Sindsdien veranderden de inwoners van Canmore een klein mijnstadje met een eens onzekere toekomst in een internationale toeristenbestemming.

En we hadden vanmiddag een prachtig uitzicht op de Three Sisters. Dit zijn zonder twijfel de meest herkenbare toppen van de stad Canmore en enkele van de meest unieke in de Canadese Rockies. In 1883, toen Canmore bekend stond als mijnstadje, noemde Albert Rogers deze drie toppen de “Drie Nonnen” na een winterstorm die de toppen met sneeuw bedekte en op nonnen in witte sluiers leek. In 1886 werden ze door George Dawson, een Canadese geoloog en landmeter, omgedoopt tot de Three Sisters. De namen van de Three Sisters zijn individueel bekend als Big Sister, Middle Sister en Little Sister – of respectievelijk Faith, Hope en Charity. Îyârhe Nakoda, de traditionele taal van de First Nations Stoney Nakoda, verwijst ook naar de toppen als de Three Sisters. Al verwijst de naam ook naar Ĩ-ktomnĩ, de oude man die 'drie zussen' ten huwelijk beloofde als hij in de problemen zat.

Nu zijn we terug op de hotelkamer. Het is hier pas 20.50 uur, terwijl het voor ons gevoel 4.50 uur in de ochtend is. Ik denk dat we daarom zo meteen ons bed op gaan zoeken, we zijn allebei ontzettend moe.